Einde Thailand, begin Laos
Blijf op de hoogte en volg Annefleur
15 December 2014 | Laos, Luang Prabang
Het einde van mijn verblijf in Thailand is in zicht en ik moet eerlijk toegeven dat ik dat niet heel erg vindt. Ik heb het hier wel een beetje gezien. Alhoewel ik graag nog een eilandje wil pakken over iets minder dan 3 maanden.
Nog even terug naar mijn dagen na de meditiecursus. Het was heerlijk om weer sociaal bezig te kunnen zijn! Met iedereen had ik over mijn retreat avontuur gesproken en iedereen had er zo'n bewondering voor! Heel leuk om allemaal te horen. Ik heb daarna een dagje even lekker gewandelt door de stad en genoten van al het leven in de stad. Ook had ik voor het eerst een Thaise massage genomen en man, dat was echt de beste keuze die ik gemaakt had sinds dagen! Haha.
Ohja, ik was ook nog even naar het cultuur historisch museum geweest. Erg leuk om weer even een museumpje te pakken sinds lange tijd. Het was erg goed verzorgt en leuk interactief ingedeeld. Ookal ging ruim de helft over het koningklijk regime, er waren ook erg veel leuke onderdelen over het ontstaan van Chiang Mai, de eerste tempel en hoe die gebouwd is hier en hoe de bevolking door de jaren heen verandert is. Het is een hele bijzondere geschiedenis, die hier in het noorden nog steeds overal zichtbaar is en wat het ook allemaal zo interessant maakt.
De volgende dag had ik een kookcursus bij Baan Thai. Dit was erg leuk! Ik ben niet alleen een stuk wijzer geworden op het gebied van Thaise recepten, ik heb ook veel rare manieren van voedselvoorbereiding bijgeleerd. Haha, ik had nog nooit eerder zo aggresief met 2 enorme vlijmscherpen blokmessen extreem hete pepers aan gord gehakt! Ik vond het prachtig :P Ook omdat de docenten zo leuk waren, je mocht je techniek zo gek maken als je maar wilt. Uiteindelijk heb ik de volgende recepten gemaakt: 1. Een rijst recept met cashewnoten 2. Springrolls 3. Rode curry 4. Kokosmelksoep 5. Sticky mango rice. Lekker genoten dus! Al zat ik prop en propvol. Het leek wel kerst, haha.
Die dag was het ook de verjaardag van Koning Bumibol (ofzoiets), 87 jaar. Er is 1 ding wat je moet weten over de koning als je afreist naar Thailand: Deze man is de beste, de heiligste, de slimste en vooral ook de belangrijkste persoon die er bestaat.
Check altijd eerst om je heen of er geen Thaise mensen staan, anders krijg je problemen als je over de koning praat (in negatieve zin dan). Ik heb deze dag iig 1 ding geleerd, ik vind het allemaal maar een eng, mysterieus gedoe. Om het kort te houden, de beste man is sinds de jaren '70 niet meer in het openbaar verschenen en er is geen enkel bekend bewijs over zijn huidige gezondheid (kortom, of hij nog wel leeft), zelfs het museum heeft geen informatie meer over de huidige koning en koningin sinds de 70'er jaren. Er heerst een 'Marshall War' hier in Thailand en als je eenmaal door de vriendelijke laag van de bevolking heen prikt, merk je dit sterk. Die avond was er dus allemaal vuurwerk en feest (zonder alcohol) met iedereen gekleed in het geel. Ook was er live op de televisie een ceremonie te zien voor de koning in Bangkok, met de bedoeling dat Bumibol een zegje ging doen aan de bevolking, echter is dit tot op de laatste minuut afgezegd door zijn slechte gezondheid (hmmm, vreemd).
De volgende dag ben ik naar het busstation gegaan en de locale bus gepakt naar Thaton (800 meter van de Burmese grens vandaan). De rit duurde zo'n 4,5 uur. Een uurtje uitgelopen. Maar dat geeft niks, want het was het meer dan waard. Wat is dit een schattig, maar vooral mooi stadje zeg! Aan de prachtige stromende Kok rivier en omringt door heuvels en bergen.
Na aankomst heb ik samen met een oudere Duitse man, die hier 10 jaar geleden al eens geweest is, een mooi slaapplekje gevonden aan de rivier, met mijn eigen kamer en badkamer. Lekker luxe dus!
We zijn daarna naar de top van de berg gewandelt, waar een enorme, vrij nieuwe tempel staat. De weg ernaartoe was prachtig, overal weer een nieuw uitzichtpunt over de stad. Het is hier een beetje Chinees georienteerd, dus kom je overal ook Chinese dikke budha beelden tegen en ongelofelijk grote en kitscherig ogende draken. Maar wel heel leuk om te zien.
De tempel zelf was echt ongelofelijk lelijk. Maargoed, het ging mij meer om het uitzicht over de stad vanaf deze plek, want het is echt prachtig. We gingen naar boven tijdens de laatste zonnestralen, dus eindigde we met een zonsondergang en dan lijkt het hier ook op kerstmis. Overal kerstverlichting en onwijs overdreven poetspas. Haha, maar dat was juist wel grappig en bracht een vrolijk sfeertje met zich mee. Op de weg terug zagen we ineens een slang op de weg die half overreden was en dus erg leidde van de pijn. Dus hebben we een goede daad gedaan en hem uit zijn leiden verlost met behulp van een grote steen (ik vond het maar naar).
Heerlijk 's avonds op straat wat gegeten. De lekkerste Pad Thai tot nu toe en daarna bij mijn slaapplek mijn lieve ouders gesproken op skype. Maak er wat moois van mam! Lekker verven die handel, haha.
De volgende dag wakker geworden met een opgezwollen gezicht vol muggenbeten. Bah, nare beesten, maar gelukkig heb ik hier een wondergoedje gekocht waarmee de bulten snel weggaan en niet jeuken.
Op naar de boot richting Chiang Rai! Dit was echt onwijs tof. Ik zat naast een hele schattige Thaise dame die volgens mij nog nooit een westerling van zo dichtbij gezien had. Ze kon haar ogen niet van mij afhouden! Haha. Ik sta daarom met haar op de foto en dat vond ze prachtig. Op een gegeven moment was de spanning voor haar een beetje weg en durfde ze contact met me te zoeken. Heel schattig tikte ze me aan en liet haar huidskleur zien en wees daarna naar mijn huid. Ze moest daar zo hard on lachen! Ze vond mijn kleur blijkbaar erg mooi en was een beetje jaloers omdat zij (zo mooi) bruin was. Tja, wat een omgekeerde wereld.
De bootrip was prachtig, omringt door bergen, palmbomen, locale dorpjes, rotsen en af en toe een lekkere wilde stroming. Ik ben daarom ook niet droog aangekomen! De tocht duurde zo'n 3 uur, iets sneller dan normaal, maar de kapitein zette flink goed door. Voor ik het wist was ik aangekomen in Chiang Rai. Hier heb ik samen met 2 andere mensen uit de boot een erg leuk guesthouse gevonden in een reggea achtige vibe.
'S avonds ben ik wat gaan eten in de nightbazaar. Het is hier allemaal zo lekker! En erg druk vol met locale bevolking, dat maakt het extra gezellig. Ze willen allemaal met je op de foto of staren je aan alsof ze een spook zien, haha. De volgende dag heb ik een scooter gehuurd en ben ik samen met mijn Italiaanse kamergenootje op stap gegaan. Het plan was om eerst naar de White Temple te gaan en daarna naar het Bandaam museum (Zwarte huis / tempel). Natuurlijk gaan dit soort dingen in het echt altijd wat minder soepel dan hoe je het gepland had. Volgens mij zijn we die dag wel 13 keer verkeerd gereden en hebben we aan alle mensen die geen Engels spreken de weg gevraagd. Laat staan het feit dat we ook zonder benzine langs de snelweg eindigde, shit! Maar, niet getreurd, want de mensen hier zijn ongelofelijk vriendelijk, iets wat in NL niet gauw gebeurt. Een schattig dametje is voor ons een wijnfles met benzine gaan halen en daarmee waren we gered. Dank je wel lieve dame en de ananas verkoopster!
Na veel getreuzel aangekomen bij de White temple. Hier heb ik 1 woord voor: GEWELDIG. Dit is het mooiste, gekste, vreemdste en meest radicale bouwwerk wat ik ooit gezien heb. Het maakte voor mij niet eens meer zoveel uit dat het beladen was met toeristen, want het was gewoon te spectaculair. Kijk maar naar de foto's. Wat helaas niet mocht was foto's maken van binnen, dus probeer ik even uit te leggen wat je hier kan zien. Op de muren zit een gigantische muurschildering, gemaakt door dezelfde kunstenaar als de buitenkant. Het is kunst wat niet direct te begrijpen is, want er gebeurt van alles en nog wat: Michael Jackson danst in de ruimte, Spiderman loopt over de tentakel van een gigantisch monster, George Bush zit samen met Osama Binladen op een raket, Kapitein Jack Sparrow vaart in de zee samen met zijn Black Pearl. Darth Vader, Superman, de Minions van Despicable Me, Angry Birds en het gaat zo maar door spelen allemaal een rol in dit kunstwerk en ik vind het echt geweldig, haha.
Hierna zijn we op zoek gegaan naar het Bandaam Museum. Wat het totale tegenovergestelde van de white tempel is. Natuurlijk konden we het niet in 1 keer vinden en hebben we denk ik wel 11 keer de weg gevraagd, bleek het in een klein steegje langs de snelweg te zijn. Maar het was het allemaal waard, want wat was dit cool! De kunstenaar van het complex is recentelijk overleden en op de een of andere manier voegt dat juist meer sfeer toe aan de huidige staat van het museum. Alles was zwart. Zwarte tempels, zwarte huizen, zwarte paviljoens etc. Ook was alles bedekt met schedels, dierenhuiden, traditionele muziekinstrumenten, zelfgemaakt meubels van de hoorns van dieren etc. Kortom, als dierenliefhebber had je huilend weggerent. Ik vond het veel cooler dan de white temple.
De volgende dag ben ik door de stad gelopen en heb ik rustig om me heen gekeken. Blijkbaar was het 'International Anti Corruption Day 2014', dus was er een parade van kinderen, padvinders, muziek, soldaten etc. in de stad. En allemaal keken ze naar mij alsof ze niet helemaal snappen wat ik ben ofzo, haha. Ik voelde me beroemd. Ook nog een mooie grote tempel bezocht (Wat Phra Keaw) welke als enige in het land een replica heeft staan van de Emerald Budha in the Grand Palace (Bangkok). Ik vond hem hier veel mooier in de ruimte staan.
Daarna ben ik op de bus gestapt naar Chiang Khong, een klein grensplaatsje met Laos. In de bus had ik 3 andere NL'ers ontmoet waarmee ik besloot toch maar dezelfde dag nog de grens over te steken, want het is altijd fijn om dat soort dingen niet alleen te hoeven doen. Alles liep gesmeerd en geen enkel probleem. Mijn Laos visum heb ik nu tot 7 jan.
We kwamen aan toen de zon bezig was met schemeren en dat bracht een prachtig uitzicht over de mekongrivier, waar onze kamers aan grenzen. Heerlijk gegeten en genoten van het feit dat we weer een hoofdstuk verder zijn + de prachtige stem die aan de andere kant van de mekong (dus in Thailand) karaoke aan het zingen was. Die nacht ook geslapen als een baby!
De volgende dag vertrok iedereen dus was ik weer even alleen, althans, voor maar 2 min. Want ik onmoette per direct een Canadees koppel die graag een kamer wouden delen (lekker goedkoop). Ik heb de hele dag met ze niks gedaan op het terras voor de mekong rivier en het was zo chill! Heerlijk niets doen en gezellig praten, want ze zijn echt heel grappig. Ook heb ik ingecheckt voor de The Gibbon Experience en heb daar 2.450.000 kip betaald. Wat een pakketje met papieren van zo'n 7 cm dik was! Daar ging al mijn geld dus, haha. Daarna bij een heel grappig vrouwtje broodjes besteld voor de volgende dag. Ze fluistert in mijn oor: 'Don't tell anybody, but for you 8000 kip' waarna ze daarna zegt: 'Oh and 3 free banana!' Haha, goeie deal! Ook al doet ze dat bij iedereen :P
The Gibbon Experience. Tja, het is net voorbij en ik heb er een woord voor: ZWAAR! Maar, wel ongelofelijk gaaf! We kwamen aan in een klein dorpje waar misschien 30 mensen wonen en waarvan er al 20 kinderen zijn, haha, ze weten hier heel goed hoe je kinderen moet maken! :P Daarna begonnen we met de eerste trekking naar de keuken in de jungle. Dit vond ik al erg zwaar, maar ik dacht alleen, Fleur, stel je niet aan, dit is pas het begin. Dus ik kwam compleet hyperventilerent bovenaan en werd heel lief verzorgt. We kregen onze zipline outfit, bestaande uit een riem met katroll en veiligheidsklem ofzoiets. Eerst nog even een spelletje voetvolley, wat een echte nationale sport is in Laos. Heel leuk om te zien en te spelen met de gidsen en locale bevolking.
Op naar de eerste zipline! Na een korte trekking, wat best zwaar was, maar wel te doen en daar was de eerste stalen draad, 150 m boven de jungle. Gaaf dat dit is! Ik had de tijd van mijn leven. Keihard schreeuwen: 'This is AWESOME!' en apengeluiden maken, haha. Heel cool. De hele dag lekker lang wezen wandelen en ziplines gedaan. Ik kreeg hierdoor wel helaas een kleine bloeduitstorting op mijn buik, want ik zat klem tussen de riem (blegh). Rond 15:00 kwamen we aan bij boomhut #1, waar we ook bleven slapen. Dit is zo geweldig mooi gemaakt. De enige manier om het te bereiken is via een zipline, dus ook lekker veilig van enge grote wilde beesten, zoals luipaarden, bruine beren etc. Leuke avond gehad met de groep door portjes te kaarten, gezellig babbelen en genieten van de fantastische geluiden uit de jungle.
Na een lange, helaas slapeloze dag opgestaan om 6:00. Ik had geen mobiel of wekker of iets bij me, maar dat is hier ook niet nodig, want er zijn hier genoeg 'natuurlijke' wekkers aanwezig. Rond deze tijd beginnen de Gibbons namelijk met z'n alle te zingen. Zo spectaculair! Ik kan niet omschrijven hoe gaaf dit is. Ook hebben we die ochtend 2 speelse 'Black Giant Squirrel's' gespot, welke ik op de foto kon krijgen! Dat zijn van die eekhoors die ook kunnen vliegen. De hele dag besteed aan een gigantisch lange trekking en wel een stuk of 30 ziplines, waarvan sommige wel een halve kilometer lang zijn! Ik had de pech dat ik precies deze dag erg ziek was geworden, waarvan ik vermoedt dat het door de malerone komt (malaria pillen). Ik kon mijn spieren nauwelijks gebruiken en totaal geen eetlust en slapeloosheid, heel vervelend dus, want dat maakte deze dag extra zwaar. Maar gelukkig zijn de gidsen erg aardig en geven ze me alle tijd die ik nodig heb om de berg op te komen of mezelf op te trekken naar het platform (als je het einde van de zipline niet haalt). Ik zei ook steeds: 'I need stick!' en toen kwamen de enorme kapmessen te voorschijn en hakken ze wat bamboo voor me af, voila, een wandelstok! Heel fijn.
Om er even een einde aan te breien. De tweede nacht verbleven we in boomhut #7 en ook deze was, net als alle andere even spectaculair. Maar met een paar winnende punten: Met je blote billen onder douche met het meest adembenemende uitzicht EN we hebben vanaf hier de volgende ochtend echte wilde gibbons gezien! Mijn geluk kon niet op, want het is zo uniek en speciaal. 3 Zwarte mannetjes gespot, die met z'n alle geweldige geluiden produceerde. Hierna maakte we onze weg terug naar het dorp buiten de jungle, waarvandaan we weer terug reden naar Huay Xai. Dit was een geweldige ervaring! Bedankt Pissanoe en Lou (onze gidsen) en de onwijs leuke groep.
De volgende dag heb ik de tweedaagse slowboat naar Luang Prabang gepakt. Erg lekker om even iets rustigs aan te doen en lekker kletsen met de vele NL'ers en andere nationaliteiten aan boord. De nacht in Pakbeng, onze tussenstop, was erg gezellig. Wel een beetje een viezig guesthouse, maar ik ben al heel wat gewent hier. De leuke mensen om je heen maken het helemaal goed. De bootrit zelf is erg mooi, op een gegeven moment sta ik niet meer versteld van de natuur, want het is gewoon allemaal erg mooi en spectaculair. De Mekong rivier zelf is heel erg bruin en schijnt ook een van de goorste rivieren ter wereld te zijn (een goede dumpplek voor lijken etc.), maar dat maakt allemaal niet uit.
Nu zit ik voor 1 dagje in Luang Prabang en vervolg mijn reis verder door Laos, nog niet helemaal duidelijk, maar het wordt ongetwijfeld erg leuk. Fijne feestdagen allemaal!
Nog even terug naar mijn dagen na de meditiecursus. Het was heerlijk om weer sociaal bezig te kunnen zijn! Met iedereen had ik over mijn retreat avontuur gesproken en iedereen had er zo'n bewondering voor! Heel leuk om allemaal te horen. Ik heb daarna een dagje even lekker gewandelt door de stad en genoten van al het leven in de stad. Ook had ik voor het eerst een Thaise massage genomen en man, dat was echt de beste keuze die ik gemaakt had sinds dagen! Haha.
Ohja, ik was ook nog even naar het cultuur historisch museum geweest. Erg leuk om weer even een museumpje te pakken sinds lange tijd. Het was erg goed verzorgt en leuk interactief ingedeeld. Ookal ging ruim de helft over het koningklijk regime, er waren ook erg veel leuke onderdelen over het ontstaan van Chiang Mai, de eerste tempel en hoe die gebouwd is hier en hoe de bevolking door de jaren heen verandert is. Het is een hele bijzondere geschiedenis, die hier in het noorden nog steeds overal zichtbaar is en wat het ook allemaal zo interessant maakt.
De volgende dag had ik een kookcursus bij Baan Thai. Dit was erg leuk! Ik ben niet alleen een stuk wijzer geworden op het gebied van Thaise recepten, ik heb ook veel rare manieren van voedselvoorbereiding bijgeleerd. Haha, ik had nog nooit eerder zo aggresief met 2 enorme vlijmscherpen blokmessen extreem hete pepers aan gord gehakt! Ik vond het prachtig :P Ook omdat de docenten zo leuk waren, je mocht je techniek zo gek maken als je maar wilt. Uiteindelijk heb ik de volgende recepten gemaakt: 1. Een rijst recept met cashewnoten 2. Springrolls 3. Rode curry 4. Kokosmelksoep 5. Sticky mango rice. Lekker genoten dus! Al zat ik prop en propvol. Het leek wel kerst, haha.
Die dag was het ook de verjaardag van Koning Bumibol (ofzoiets), 87 jaar. Er is 1 ding wat je moet weten over de koning als je afreist naar Thailand: Deze man is de beste, de heiligste, de slimste en vooral ook de belangrijkste persoon die er bestaat.
Check altijd eerst om je heen of er geen Thaise mensen staan, anders krijg je problemen als je over de koning praat (in negatieve zin dan). Ik heb deze dag iig 1 ding geleerd, ik vind het allemaal maar een eng, mysterieus gedoe. Om het kort te houden, de beste man is sinds de jaren '70 niet meer in het openbaar verschenen en er is geen enkel bekend bewijs over zijn huidige gezondheid (kortom, of hij nog wel leeft), zelfs het museum heeft geen informatie meer over de huidige koning en koningin sinds de 70'er jaren. Er heerst een 'Marshall War' hier in Thailand en als je eenmaal door de vriendelijke laag van de bevolking heen prikt, merk je dit sterk. Die avond was er dus allemaal vuurwerk en feest (zonder alcohol) met iedereen gekleed in het geel. Ook was er live op de televisie een ceremonie te zien voor de koning in Bangkok, met de bedoeling dat Bumibol een zegje ging doen aan de bevolking, echter is dit tot op de laatste minuut afgezegd door zijn slechte gezondheid (hmmm, vreemd).
De volgende dag ben ik naar het busstation gegaan en de locale bus gepakt naar Thaton (800 meter van de Burmese grens vandaan). De rit duurde zo'n 4,5 uur. Een uurtje uitgelopen. Maar dat geeft niks, want het was het meer dan waard. Wat is dit een schattig, maar vooral mooi stadje zeg! Aan de prachtige stromende Kok rivier en omringt door heuvels en bergen.
Na aankomst heb ik samen met een oudere Duitse man, die hier 10 jaar geleden al eens geweest is, een mooi slaapplekje gevonden aan de rivier, met mijn eigen kamer en badkamer. Lekker luxe dus!
We zijn daarna naar de top van de berg gewandelt, waar een enorme, vrij nieuwe tempel staat. De weg ernaartoe was prachtig, overal weer een nieuw uitzichtpunt over de stad. Het is hier een beetje Chinees georienteerd, dus kom je overal ook Chinese dikke budha beelden tegen en ongelofelijk grote en kitscherig ogende draken. Maar wel heel leuk om te zien.
De tempel zelf was echt ongelofelijk lelijk. Maargoed, het ging mij meer om het uitzicht over de stad vanaf deze plek, want het is echt prachtig. We gingen naar boven tijdens de laatste zonnestralen, dus eindigde we met een zonsondergang en dan lijkt het hier ook op kerstmis. Overal kerstverlichting en onwijs overdreven poetspas. Haha, maar dat was juist wel grappig en bracht een vrolijk sfeertje met zich mee. Op de weg terug zagen we ineens een slang op de weg die half overreden was en dus erg leidde van de pijn. Dus hebben we een goede daad gedaan en hem uit zijn leiden verlost met behulp van een grote steen (ik vond het maar naar).
Heerlijk 's avonds op straat wat gegeten. De lekkerste Pad Thai tot nu toe en daarna bij mijn slaapplek mijn lieve ouders gesproken op skype. Maak er wat moois van mam! Lekker verven die handel, haha.
De volgende dag wakker geworden met een opgezwollen gezicht vol muggenbeten. Bah, nare beesten, maar gelukkig heb ik hier een wondergoedje gekocht waarmee de bulten snel weggaan en niet jeuken.
Op naar de boot richting Chiang Rai! Dit was echt onwijs tof. Ik zat naast een hele schattige Thaise dame die volgens mij nog nooit een westerling van zo dichtbij gezien had. Ze kon haar ogen niet van mij afhouden! Haha. Ik sta daarom met haar op de foto en dat vond ze prachtig. Op een gegeven moment was de spanning voor haar een beetje weg en durfde ze contact met me te zoeken. Heel schattig tikte ze me aan en liet haar huidskleur zien en wees daarna naar mijn huid. Ze moest daar zo hard on lachen! Ze vond mijn kleur blijkbaar erg mooi en was een beetje jaloers omdat zij (zo mooi) bruin was. Tja, wat een omgekeerde wereld.
De bootrip was prachtig, omringt door bergen, palmbomen, locale dorpjes, rotsen en af en toe een lekkere wilde stroming. Ik ben daarom ook niet droog aangekomen! De tocht duurde zo'n 3 uur, iets sneller dan normaal, maar de kapitein zette flink goed door. Voor ik het wist was ik aangekomen in Chiang Rai. Hier heb ik samen met 2 andere mensen uit de boot een erg leuk guesthouse gevonden in een reggea achtige vibe.
'S avonds ben ik wat gaan eten in de nightbazaar. Het is hier allemaal zo lekker! En erg druk vol met locale bevolking, dat maakt het extra gezellig. Ze willen allemaal met je op de foto of staren je aan alsof ze een spook zien, haha. De volgende dag heb ik een scooter gehuurd en ben ik samen met mijn Italiaanse kamergenootje op stap gegaan. Het plan was om eerst naar de White Temple te gaan en daarna naar het Bandaam museum (Zwarte huis / tempel). Natuurlijk gaan dit soort dingen in het echt altijd wat minder soepel dan hoe je het gepland had. Volgens mij zijn we die dag wel 13 keer verkeerd gereden en hebben we aan alle mensen die geen Engels spreken de weg gevraagd. Laat staan het feit dat we ook zonder benzine langs de snelweg eindigde, shit! Maar, niet getreurd, want de mensen hier zijn ongelofelijk vriendelijk, iets wat in NL niet gauw gebeurt. Een schattig dametje is voor ons een wijnfles met benzine gaan halen en daarmee waren we gered. Dank je wel lieve dame en de ananas verkoopster!
Na veel getreuzel aangekomen bij de White temple. Hier heb ik 1 woord voor: GEWELDIG. Dit is het mooiste, gekste, vreemdste en meest radicale bouwwerk wat ik ooit gezien heb. Het maakte voor mij niet eens meer zoveel uit dat het beladen was met toeristen, want het was gewoon te spectaculair. Kijk maar naar de foto's. Wat helaas niet mocht was foto's maken van binnen, dus probeer ik even uit te leggen wat je hier kan zien. Op de muren zit een gigantische muurschildering, gemaakt door dezelfde kunstenaar als de buitenkant. Het is kunst wat niet direct te begrijpen is, want er gebeurt van alles en nog wat: Michael Jackson danst in de ruimte, Spiderman loopt over de tentakel van een gigantisch monster, George Bush zit samen met Osama Binladen op een raket, Kapitein Jack Sparrow vaart in de zee samen met zijn Black Pearl. Darth Vader, Superman, de Minions van Despicable Me, Angry Birds en het gaat zo maar door spelen allemaal een rol in dit kunstwerk en ik vind het echt geweldig, haha.
Hierna zijn we op zoek gegaan naar het Bandaam Museum. Wat het totale tegenovergestelde van de white tempel is. Natuurlijk konden we het niet in 1 keer vinden en hebben we denk ik wel 11 keer de weg gevraagd, bleek het in een klein steegje langs de snelweg te zijn. Maar het was het allemaal waard, want wat was dit cool! De kunstenaar van het complex is recentelijk overleden en op de een of andere manier voegt dat juist meer sfeer toe aan de huidige staat van het museum. Alles was zwart. Zwarte tempels, zwarte huizen, zwarte paviljoens etc. Ook was alles bedekt met schedels, dierenhuiden, traditionele muziekinstrumenten, zelfgemaakt meubels van de hoorns van dieren etc. Kortom, als dierenliefhebber had je huilend weggerent. Ik vond het veel cooler dan de white temple.
De volgende dag ben ik door de stad gelopen en heb ik rustig om me heen gekeken. Blijkbaar was het 'International Anti Corruption Day 2014', dus was er een parade van kinderen, padvinders, muziek, soldaten etc. in de stad. En allemaal keken ze naar mij alsof ze niet helemaal snappen wat ik ben ofzo, haha. Ik voelde me beroemd. Ook nog een mooie grote tempel bezocht (Wat Phra Keaw) welke als enige in het land een replica heeft staan van de Emerald Budha in the Grand Palace (Bangkok). Ik vond hem hier veel mooier in de ruimte staan.
Daarna ben ik op de bus gestapt naar Chiang Khong, een klein grensplaatsje met Laos. In de bus had ik 3 andere NL'ers ontmoet waarmee ik besloot toch maar dezelfde dag nog de grens over te steken, want het is altijd fijn om dat soort dingen niet alleen te hoeven doen. Alles liep gesmeerd en geen enkel probleem. Mijn Laos visum heb ik nu tot 7 jan.
We kwamen aan toen de zon bezig was met schemeren en dat bracht een prachtig uitzicht over de mekongrivier, waar onze kamers aan grenzen. Heerlijk gegeten en genoten van het feit dat we weer een hoofdstuk verder zijn + de prachtige stem die aan de andere kant van de mekong (dus in Thailand) karaoke aan het zingen was. Die nacht ook geslapen als een baby!
De volgende dag vertrok iedereen dus was ik weer even alleen, althans, voor maar 2 min. Want ik onmoette per direct een Canadees koppel die graag een kamer wouden delen (lekker goedkoop). Ik heb de hele dag met ze niks gedaan op het terras voor de mekong rivier en het was zo chill! Heerlijk niets doen en gezellig praten, want ze zijn echt heel grappig. Ook heb ik ingecheckt voor de The Gibbon Experience en heb daar 2.450.000 kip betaald. Wat een pakketje met papieren van zo'n 7 cm dik was! Daar ging al mijn geld dus, haha. Daarna bij een heel grappig vrouwtje broodjes besteld voor de volgende dag. Ze fluistert in mijn oor: 'Don't tell anybody, but for you 8000 kip' waarna ze daarna zegt: 'Oh and 3 free banana!' Haha, goeie deal! Ook al doet ze dat bij iedereen :P
The Gibbon Experience. Tja, het is net voorbij en ik heb er een woord voor: ZWAAR! Maar, wel ongelofelijk gaaf! We kwamen aan in een klein dorpje waar misschien 30 mensen wonen en waarvan er al 20 kinderen zijn, haha, ze weten hier heel goed hoe je kinderen moet maken! :P Daarna begonnen we met de eerste trekking naar de keuken in de jungle. Dit vond ik al erg zwaar, maar ik dacht alleen, Fleur, stel je niet aan, dit is pas het begin. Dus ik kwam compleet hyperventilerent bovenaan en werd heel lief verzorgt. We kregen onze zipline outfit, bestaande uit een riem met katroll en veiligheidsklem ofzoiets. Eerst nog even een spelletje voetvolley, wat een echte nationale sport is in Laos. Heel leuk om te zien en te spelen met de gidsen en locale bevolking.
Op naar de eerste zipline! Na een korte trekking, wat best zwaar was, maar wel te doen en daar was de eerste stalen draad, 150 m boven de jungle. Gaaf dat dit is! Ik had de tijd van mijn leven. Keihard schreeuwen: 'This is AWESOME!' en apengeluiden maken, haha. Heel cool. De hele dag lekker lang wezen wandelen en ziplines gedaan. Ik kreeg hierdoor wel helaas een kleine bloeduitstorting op mijn buik, want ik zat klem tussen de riem (blegh). Rond 15:00 kwamen we aan bij boomhut #1, waar we ook bleven slapen. Dit is zo geweldig mooi gemaakt. De enige manier om het te bereiken is via een zipline, dus ook lekker veilig van enge grote wilde beesten, zoals luipaarden, bruine beren etc. Leuke avond gehad met de groep door portjes te kaarten, gezellig babbelen en genieten van de fantastische geluiden uit de jungle.
Na een lange, helaas slapeloze dag opgestaan om 6:00. Ik had geen mobiel of wekker of iets bij me, maar dat is hier ook niet nodig, want er zijn hier genoeg 'natuurlijke' wekkers aanwezig. Rond deze tijd beginnen de Gibbons namelijk met z'n alle te zingen. Zo spectaculair! Ik kan niet omschrijven hoe gaaf dit is. Ook hebben we die ochtend 2 speelse 'Black Giant Squirrel's' gespot, welke ik op de foto kon krijgen! Dat zijn van die eekhoors die ook kunnen vliegen. De hele dag besteed aan een gigantisch lange trekking en wel een stuk of 30 ziplines, waarvan sommige wel een halve kilometer lang zijn! Ik had de pech dat ik precies deze dag erg ziek was geworden, waarvan ik vermoedt dat het door de malerone komt (malaria pillen). Ik kon mijn spieren nauwelijks gebruiken en totaal geen eetlust en slapeloosheid, heel vervelend dus, want dat maakte deze dag extra zwaar. Maar gelukkig zijn de gidsen erg aardig en geven ze me alle tijd die ik nodig heb om de berg op te komen of mezelf op te trekken naar het platform (als je het einde van de zipline niet haalt). Ik zei ook steeds: 'I need stick!' en toen kwamen de enorme kapmessen te voorschijn en hakken ze wat bamboo voor me af, voila, een wandelstok! Heel fijn.
Om er even een einde aan te breien. De tweede nacht verbleven we in boomhut #7 en ook deze was, net als alle andere even spectaculair. Maar met een paar winnende punten: Met je blote billen onder douche met het meest adembenemende uitzicht EN we hebben vanaf hier de volgende ochtend echte wilde gibbons gezien! Mijn geluk kon niet op, want het is zo uniek en speciaal. 3 Zwarte mannetjes gespot, die met z'n alle geweldige geluiden produceerde. Hierna maakte we onze weg terug naar het dorp buiten de jungle, waarvandaan we weer terug reden naar Huay Xai. Dit was een geweldige ervaring! Bedankt Pissanoe en Lou (onze gidsen) en de onwijs leuke groep.
De volgende dag heb ik de tweedaagse slowboat naar Luang Prabang gepakt. Erg lekker om even iets rustigs aan te doen en lekker kletsen met de vele NL'ers en andere nationaliteiten aan boord. De nacht in Pakbeng, onze tussenstop, was erg gezellig. Wel een beetje een viezig guesthouse, maar ik ben al heel wat gewent hier. De leuke mensen om je heen maken het helemaal goed. De bootrit zelf is erg mooi, op een gegeven moment sta ik niet meer versteld van de natuur, want het is gewoon allemaal erg mooi en spectaculair. De Mekong rivier zelf is heel erg bruin en schijnt ook een van de goorste rivieren ter wereld te zijn (een goede dumpplek voor lijken etc.), maar dat maakt allemaal niet uit.
Nu zit ik voor 1 dagje in Luang Prabang en vervolg mijn reis verder door Laos, nog niet helemaal duidelijk, maar het wordt ongetwijfeld erg leuk. Fijne feestdagen allemaal!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
